Hepatit B Virusunun Moleküler Epidemiyolojisi

Hepatit B Virusunun Moleküler Epidemiyolojisi
Arikan, Ayse; Sanlidag, Tamer.

KLIMIK Dergisi: KLIMIK Journal; Istanbul29.2 (Aug 2016): 56-59.

Özet
Hepatit B virusu (HBV)’nun replikasyon sırasında oluşturduğu yüksek viral kopya sayısı ve ters transkriptaz enziminin hata düzeltme (“proofreading”) aktivitesinden yoksun olmasına bağlı olarak, HBV genotipleri, subgenotipleri, mutantlar ve rekombinantlar meydana gelmektedir. Günümüze kadar HBV’nin A’dan J’ye kadar 10 farklı genotipi ve 40’a yakın subgenotipi tanımlanmıştır. Kuzeybatı Avrupa, Kuzey Amerika ve Afrika’da genotip A; Asya ülkelerinde genotip B ve C yaygın olarak görülürken; genotip C Doğu ve Güneydoğu Asya ülkelerinde daha baskın olarak görülmektedir. Genotip D, tüm dünya genelinde yaygın olmakla birlikte Akdeniz Bölgesi, Yakın Doğu ve Ortadoğu ülkeleriyle Güney Asya’da daha sık görülmektedir. Batı Afrika’da genotip E; Orta ve Güney Amerika’da genotip F daha baskındır. Genotip G ise Fransa, Almanya ve Amerika’dan bildirilmiştir. Genotip H, Orta Amerika’da bulunmaktadır. Yeni tanımlanan genotip I ise genotip A, C ve G’nin genotipik rekombinasyonu olarak ortaya çıkmış olup Vietnam ve Laos’tan izole edilmiştir. En yeni genotip olan genotip J, Japonya’nın Ryukyu adalarında tanımlanmıştır ve bu genotipin gibon/orangutan genotipleri ve insan genotip C’siyle yakın ilişkisi bulunmaktadır. Bu derlemede, HBV’nin günümüze kadar tanımlanmış genotip ve subgenotipleri, coğrafi yayılımı ve klinik tablolarla ilişkisi gözden geçirilmiştir.